Na een strenge winter kwam een vrouwtjes edelhert het veld weer op. Hier en daar lagen nog kleine hoopjes sneeuw. Artiq keek het veld in, er was ook een klein bos bij gekomen waar de herten in konden schuilen als ze gevaar roken. Artiq liep verder tot het hek en bleef daar staan, Ze begon te grasen. Het nieuwe gras was heerlijk, vergeleken met het oude vertrapte gras wat ze eerst hadden. Artiq besloot naar de waterbak te lopen, waar ze even uit dronk, toen bleef ze stil staan, ze zag haar dochter piper ook naar buiten komen.